۲۴ بهمن ۹۲ ، ۱۴:۱۵
دوست خوب...
گاهی همه ی دنیا و نعمتهایش را باید یک طرف بگذاری و....
یک دوست خوبت را یک طرف...
از کودکی هر جا بودم...
خدا برایم دوست خوبی فرستاد که مرا به خودش نزدیکتر کند...
دبیرستان...دانشگاه...
و حتی همین جا..."ببخش آقا"...
امروز یکی از دوستهای خوبم مرا جائی برد...که خیلی جای همه تان خالی بود...
یک امام زاده ی با صفا...به نام "امام زاده معصوم علیه السلام"...
از نوادگان امام محمدباقر علیه السلام...
زیارتمان کمتر از نیم ساعت طول کشید...اما...بی نهایت لذت بخش بود...
و یک چیزی که مرا تمام مدت به خودش جذب کرده بود و چشم از آن برنمیداشتم...
یک نوشته بود...
السلام علیک یا بقیه الله...
با خطی خوش به رنگ سبز...
عکسش را گذاشتم...گوشه ی سمت راست...
جای همه خیلی خالی بود...