مولا...حلالم کن...

بـسـم ربـــــــــ الـنـقـــــــــﮯ ^{عـلـیـهـ الـســــلام}

 

صبح جمعه بود...

بیدار شد...

زودتر از همه...

خانه را آب و جارو کرد...

زودتر از همه...

نان تازه خرید...

زودتر از همه...

چای تازه،دم کرد...

زودتر از همه...

پنجره را باز کرد...

نگاهش را به انتهای کوچه دوخت...

و منتظر نشست...

زودتر از همه...

بخار سماور...توی صورتش میخورد...

یکهو...یادش آمد...

که...دیروز...دلش را شکسته بود...

پس...امروز هم نمی آید...

از جا بلند شد...

پنجره را بست...

و تسبیحش را به دست گرفت...

استغفرالله ربی و اتوب الیه...

بخار سماور...

شیشه ی پنجره را مات کرده بود...

"تو خود حجاب خودی...حافظ از میان برخیز..."

سماور را خاموش کرد...

و یک تسبیح دیگر گفت:

مولا...حلالم کن...

هفته دیگری در پیش است...

دلش را نشکنیم...

شاید بیاید...زودتر از همه...