کلام امـــ♥ـــــــــیر...
بـسـم ربـــــــــ الـنـقـــــــــﮯ عـلـیـهـ الـســــلام
هرکه را شما در فضیلت و اخلاق به حد نهایی مشاهده میکنید...
باز هم از کمک کردن اندرزگویان بی نیاز نیست...
و آن را که بسیار کوچک و ناچیز می دانید
ممکن است روزی اندیشه و فکرش ملتی را از خطر نجات دهد...
...من بحمدالله دوست نمیدارم که کردار مرا هرقدر همه که خوب باشد بر زبان آورند و در تمجیدش مبالغه کنند...
زیرا انجام وظیفه تکلیف طبیعی انسان است...
و بر این عمل عادی پیرایه ستایش پسندیده نیست...
.....بلکه اگر اشتباهی در کارهایم بازجستید،بی درنگ آن را به من بازگویید...
هرگز فراموش نکنید که من و شما و همه کائنات بندگان ضعیف خداوندیم...
و تنها کسی که سزاوار ستایش و تقدیس است...
پروردگار توانا و مهربان است...
+ امام هادی(ع) به یکی از دوستانش فرمود: فلانی را توبیخ کن و به او بگو: خداوند چون خیر بندهای خواهد، هر گاه توبیخ شود، بپذیرد (و در صد جبران نقص براید).
(وسائل الشیعه، ج2، ص18)
+ چه زیباست...پیروی از چنین امامی...
پس به رسم پیروی از این گفتار...اگر عیبی در نوشته ها...عکسها.و...بود...گوشزد بفرمایید...
با دل و جان پذیراییم...
بــــــــــــاران
وقتی فراموش می کنیم
آسمان کجاست . . .