خاص...

شاید فکر کنی با عشوه حرف زدنت خاصت میکند...

شاید فکر کنی ناخن های بلند و رنگیت خاص ترت میکند...

شاید فکر کنی مارک داربودنت ویژه ات میکند...

شاید فکر کنی با پاشنه ی بلند،مسلط راه رفتن کار خاصی است...

..................................................

ولی بدان وقتی خاص میشوی...که خدا انگشتش را میگیرد به سمت تو...

و تو را به فرشته هایش نشان میدهد...

و شاید زیر لب زمزمه میکند:فتبارک الله احسن الخالقین...

میدانی که چه وقتی اینچنین میشود...

وقتی از خودت...جوانیت...زیباییت...میگذری به خاطر او...

حرفش را گوش میکنی چون دوستش داری...

قربتا الی الله...

...................................................

چقدر دلم میخواهد یکبار...فقط یک بار هم که شده...خدا مرا به فرشته هایش نشان بدهد...

و بگوید:او را ببینید...او کوچکترین منتظر من است...

پ.ن:

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:

خداوند هروقت جوانی را میبیند که به طاعت و عبادت او مشغول است او را به فرشتگانش نشان میدهد و میفرماید:بنده ام را ببینید که به خاطر من از هواهای نفسانیش دست کشیده است.