فهمیدن گاهی چقدر سخت میگذرد...

بـسـم ربـــــــــ الـنـقـــــــــﮯ ^{عـلـیـهـ الـســــلام}

این روزها...

تازه دارم میفهمم...

و ضاقت الارض...

یعنی چه...

+ چه حس بدیه وقتی متوجه چیزهایی میشی که تابحال فکر نمیکردی اینقدر جدی شده باشه...

و اینکه بدونی خیلی از دوستات...دارن اشتباه میکنن...و به اشتباه خودشون هم آگاه نیستن...و وقتی بهشون میگی هم فقط حرفتو تایید میکنن بدون اینکه دست از اشتباهشون بردارن...

خیلی روزای سختیه...خیلی...

 

شوخی با آنکه نباید...

دکمه های کیبورد...

فضای مجازی...

شوخی کرد...

نمک پاشید...

اما نمیدانست...

شیطان نمک نشناس است...

به خاک سیاه مینشاند...

ابوبصیر مى گوید: در کوفه بودم، به یکى از بانوان درس قرائت قرآن مى آموختم . روزى در یک موردى با او شوخى کردم !
مدت ها گذشت تا اینکه در مدینه به حضور امام باقر علیه السلام رسیدم . آن حضرت مرا مورد سرزنش قرار داد و فرمود: کسى که در حال خلوت گناه کند، خداوند نظر لطفش را از او برمى گرداند، این چه سخنى بود که به آن زن گفتى ؟
از شدت شرم ، سرم را پایین انداخته و توبه نمودم. امام باقر علیه السلام فرمود:

-مراقب باش که تکرار نکنى .

 بحار الانوار، ج 46، ص 247

احادیث مرتبط...

کشتی نجات...

الدُنیا بحرٌ عمیق...

دنیا دریاییست...

بس عمیق...

میخواهی غرق نشوی...

کشتی نجات است...

حسین علیه السلام...

---

پ.ن:امام کاظم علیه السلام :لقمان پیوسته به پسرش مى گفت : «پسرم ! دنیا دریاست و در آن ، گروه هاى بسیارى غرق شده اند . پس باید کشتىِ تو در آن ، پروا کردن از خداى تعالى ، و پُل تو ایمان به خدا ، و بادبان کشتى ات توکّل باشد ، تا ـ پسرم! ـ شاید نجات پیدا کنى ؛ هر چند من گمان ندارم که نجات یابنده باشى .
پسرم ! چگونه مردم از آنچه وعده داده شده اند ، نمى ترسند ، در حالى که هر روز ، از [عمر] آنان کاسته مى شود ؟! و چگونه کسى که اجلِ پایان پذیرى دارد ، براى آنچه وعده داده شده ، مهیّا نمى گردد ؟!
پسرم ! از دنیا به اندازه نیاز ، بر گیر و چنان در آن وارد نشو که به آخرتت زیان رسانَد ، و آن را چنان رها نکن که سربارِ مردم شوى ، و چنان روزه بگیر که شهوتت را قطع کند و روزه اى نگیر که از نماز ، بازت دارد ؛ چرا که نماز ، نزد خدا ، از روزه بزرگ تر است» .قصص الأنبیاء : ص 190 ح 238 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 416 ح 10 .

ای اشک...

سوره ی ملک...

آیه ی 30...

خوب بخوان...

قُل اَرَءَیتُم اِن اِصبَحَ مائُکُمُ غَوراً فَمَن یَأتِیکُم بِماءٍ مَعِینٍ

اگر آب های شما در زمین فرو رود، چه کسی می تواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد

در تاویل این آیه...

از زبان امام موسی کاظم آمده:

منظور این است که اگر امام شما از دیدگانتان غایب گشت چه می کنید؟

.........................................................

حالا دوباره آیه را بخوان...

یک روضه ی مهدوی...

ای اشک بریز...

انتظار...

در این چندماهه ی وبلاگ نویسی...

خیلی از دوستان بودند که میخواستند بروند...

بروند و دیگر هم برنگردند...

حتی بعضیهایشان...به واقع رفتند...

عکس العمل همه هم لینکی های آن کوله بار بسته ها...از جمله منِ حقیر...

ناراحتی بود و دلتنگی...و کلی کامنت پر احساس...

که آخرش کار خودش را میکرد و دوستمان هنوز نرفته برمیگشت...

در این کمتر از یک ماه نبودنم...با اینکه اصلا نرفته بودم که بخواهم برگردم...و دلیل نبودنم چیزی جز سفر نبود...

وقتی با نظرات پرمهر دوستان مواجه شدم...یاد یک دلتنگی خیلی خیلی بزرگ افتادم...

دلتنگی آقایی که اگر به اندازه ی آب خوردنمان به یادش بودیم تا به حال آمده بود...

دلتنگی آقایی که نمیدانم داد دلتنگیش را کجا سر میدهد...

هرچند سکوت چندین و چندساله اش بهتر از هر فریادی...گوش عالمیان را پرکرده...

الهی دور دلتنگی ات بگردم...

ببخش آقا...

                              .........................................................................................

من به خیال خودم دارم انتظار میکشم...

تاب بازی...

دست از تاب بازی بکش...

اینقدر دل و فکرت را بین گذشته و آینده تاب نده...

"حال"  َت  را دریاب...

 

 

متن زندگی...

تا وقتی در خط به خط متن زندگیت...

نامی از صاحب الزمان علیه السلام نباشد...

کلاهت پس معرکه است...

---

 

 

 

بهترین بهترین ها...

وقتی خدا را بیشتر میشناسی...

بیشتر عاشقش میشوی...

میدانی که دو فرشته همراه ما هستند...

اعمالمان را میبینند و مینویسند...

حالا بگو ببینم...میدانستی بعضی از اعمال ما از دید این فرشته ها پنهان است؟؟؟

و فقط خداست که از آنها آگاه است؟؟؟

میدانی چرا؟؟؟

که اگر روزی توبه کردی و خدا بخشید...رازی بماند برای همیشه بین خودت و او...که چه ها کرده بودی...

این حقیقت ستار العیوبی خداست...

آخ...خداجانم...شرمنده از همه ی بدیهایم...شرمنده به خاطر همه ی غفلتهایم...شرمنده...

 

پ.ن:

«‏إِلَهِی وَ سَیِّدِی فَأَسْأَلُکَ بِالْقُدْرَةِ الَّتِی قَدَّرْتَهَاوَ....أَنْ تَهَبَ لِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ کُلَّ جُرْمٍ أَجْرَمْتُهُ و....وکُلَّ سَیِّئَةٍ أَمَرْتَ بِإِثْبَاتِهَا الْکِرَامَ الْکَاتِبِینَ الَّذِینَ وَکَّلْتَهُمْ بِحِفْظِ مَا یَکُونُ مِنِّی‏وَ جَعَلْتَهُمْ شُهُوداً عَلَیَّ مَعَ جَوَارِحِی وَ کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیَّ مِنْ وَرَائِهِمْ‏وَ الشَّاهِدَ لِمَا خَفِیَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِکَ أَخْفَیْتَهُ وَ بِفَضْلِکَ سَتَرْتَهُ‏ ...»

فرازی از دعای کمیل

ترجمه: اى خداى من و سید من از تو درخواست مى‏کنم به مقام قدر (و آن قدرت ازلى) که مقدرات عالم بدان کردى و ....که مرا ببخشى و در گذرى در همین شب و همین ساعت هر جرمى ....و هر بد کارى که فرشتگان عالم پاک را مأمور نگارش آن نموده‏اى که آن فرشتگان را به حفظ هر چه کرده‏ام موکل ساختى  و شاهد اعمالم با جوارح و اعضاى من گردانیدى و فوق آن فرشتگان تو خود مراقب من و شاهد و ناظر بر آن اعمال من که از فرشتگان هم به فضل و رحمتت پنهان داشته‏اى همه را ببخشى

پ.ن:ولی حجت خدا،امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ناظر است بر همه ی اعمالمان...همه ی همه ی اعمالمان...کمی به فکر دلش باشیم...

 

 

بیشتر بخوانید...

آقای من...دلیل گریه های من...

آب وقتی از مسیر جویبار خارج میشود...میشود سیل...

میشود خانه خراب کن...

این را بدان...اشکهایت وقتی برای کسی جز خدا باشد هم...انگار از مسیر خودش خارج شده...

سیل میشود و امیدت را...ایمانت را میبرد با خودش...

غم دنیا را نخور...سخت است در ابتدا...

اما...کافیست به غربت امام زمانت (عج) یک لحظه...فقط یک لحظه فکر کنی...

دلیل محکم پیدا کن برای اشکهای گرانبهایت...نگذار بی بها...هدر شوند...

 

 

شکر...

اینقدر "غر" نزن...

یک بار هم "شکر" کن...

مگر خودت هرروز و شب سر نمازت نمیگویی...

سَمِعَ اللهُ لِمَن حَمِدَه...

خدا صدای کسی که شکرش میکند را میشنود...

 

 

منبع تصویر:کتابخانه ی احادیث شیعه

پ.ن:صدبار بدی کردی و دیدی ثمرش را

خوبی چه بدی داشت که یکبار نکردی