گریه ام...

بـسـم ربـــــــــ الـنـقـــــــــﮯ ^{عـلـیـهـ الـســــلام}

 

چراغانی که میدیدم...گریه ام میگرفت...

شربت و شیرینی که میخوردم...گریه ام میگرفت...

صلوات که میفرستادم...گریه ام میگرفت...

از سر شادی که میخندیدم...گریه ام میگرفت...

مولودی که میشنیدم...گریه ام میگرفت...

میشنیدم "برای امام زمان..." گریه ام میگرفت...

اشکال از چشم های من بود...یا...

گرد و غبار نبودنتان به چشمم رفت...

..................................................

آقــــــــــای من...دلیل گریه های من...

 دریافت کلیپ زیبای مهدی میاد...

 

نامه...

نامه ی دلتنگی هایم را می اندازم به آب...

به جویبار اشکی که از چشمانم جاریست...

به امید آنکه برسد به دل دریاییتان آقا...

دغدغه ی هرروزم...

دوشنبه ها...

پنجشنبه ها...

دلم شور دلتان را میزند...

وقتی جز سیاهی...هیچ چیز...

در کارنامه ام نیست...

 

 

آقای من...دلیل گریه های من...

آب وقتی از مسیر جویبار خارج میشود...میشود سیل...

میشود خانه خراب کن...

این را بدان...اشکهایت وقتی برای کسی جز خدا باشد هم...انگار از مسیر خودش خارج شده...

سیل میشود و امیدت را...ایمانت را میبرد با خودش...

غم دنیا را نخور...سخت است در ابتدا...

اما...کافیست به غربت امام زمانت (عج) یک لحظه...فقط یک لحظه فکر کنی...

دلیل محکم پیدا کن برای اشکهای گرانبهایت...نگذار بی بها...هدر شوند...

 

 

قربت...

نمی دانم چرا

هروقت نام "مهدی" را میشنوم

یا به زبان می آورم

دلم آتش میگیرد

بغضی ته گلویم جا خوش میکند

و اشک....

خوب میفهمم هرگاه نزدیکترم

اشک و آهم بیشتر است

امان از روزهای دوری...

خدایا "قربت "را نصیبمان کن...

به حق خودش...

آمین...

یه خودمونی با آقا...

دلم بارون میخواد

با یه پنجره

که بشینم پشتش

به شیشه ی خیسش نگاه کنم

بغض کنم و با شما حرف بزنم

گوله گوله اشکام بریزه رو صورتم و با شما حرف بزنم

کاش بارون بیاد...