به یادش باشیم...

 

 

گاه گاهی میگوییم

اباصالح التماس دعا هرکجا رفتی یاد ما هم باش...

تو کی به یاد او هستی؟

کجا به یاد او هستی که انتظار داری او همه جا به یادت باشد؟

هرچند آقا بزرگوار است و مهربانانه ماهایی که اصلا یادمان میرود امام زمان داریم را دعا میکند.

وقتی منتظر تاکسی هستی و میبینی جلوی پایت ایستاد اما مجبوری کنار نامحرم بنشینی به یادش هستی که سوار نشوی و منتظر ماندن را به جان بخری؟

وقتی دانشگاه اردوی مختلط برگزار میکند و میدانی که خیلی هم خوش میگذرد، به یادش هستی که شیرینی لبخند رضایتش را به شیرینی زودگذر آن اردو ترجیح دهی و برخلاف همه ی همکلاسی هایت نروی؟

وقتی ساندویچ خریده ای تا بروی خانه جلوی تلویزیون لم بدهی و برخلاف بقیه ی اهل خانه که قرار است دم  پختک بخورند، به یادش هستی که اگر گرسنه ای ، فقیری ،...  سر راهت دیدی از خیر ساندویچ بگذری و بدهی به او و بروی خانه و همان دم پختک را با لذت بخوری؟

وقتی محبوب ترین فیلمت را تلویزیون درست وقتی پخش کند که تو از راه رسیده ای و نمازت را هم نخوانده ای به یادش هستی که بروی وضویت را بگیری و بی خیال فیلم محبوبت شوی؟

و خیلی وقتهای دیگر........

به یادش باشیم......