۳۰ مهر ۹۳ ، ۱۰:۵۵
دلم دخیل نگاهت...
ما آدمها...
هرچقدر هم به آرزوهایمان برسیم...
باز هم...یک جایی...
ته دلمان...
حالمان بد است...
آقای دل شکسته ام...
ظاهرمان را نگاه نکن...
نبین که گاهی اصلا یادمان میرود که شما را کم داریم...
گاهی وقتها هم میشود...وقتی نامتان به میان می آید...
حوائج و آرزوهایمان پیش چشممان رنگ می بازد و جای خالی شما پررنگتر میشود...
آقای من...گرچه از نظرمان غائبی...ولی در قلب تک تکمان...تک تک همین به ظاهر شیعیانتان...جا دارید...
جایی که فقط مال شماست و هیچ جایگزینی ندارد...
دنیا...هرقدر زیبا...
بدون شما لطفی ندارد آقا...
+بنفسی....انت من مغیب لم یخل منا....
