گل...

بیکار که میشوم...

روی کاغذ...گل میکشم...

نمیدانم...

شاید...یاد روز آمدنتان می افتم...

 

 

پ.ن:

مدعی گوید که با یک گل نمیگردد بهار

ما گلی داریم که دنیا را گلستان میکند...

 

بهشت و جهنم...

آقای من...

بیراهه همانجاییست که من بودم...

شما مرا به راه آوردید...به لطف خدا...

میدانید...اگر دستم را رها کنید...

دوباره گم میشوم؟؟؟

میدانید...اگر دوباره گم شوم...چه میشود؟؟؟

شاید دیگر فرصت زنده ماندنم نباشد و...آن وقت...

قِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَی الْمُتَکَبِّرِینَ (زمر-۷۲)

.................................

همین اول راهی کربلا میخواهم...

توقع زیادیست..میدانم...

اما چه کنم...

میگویند آنجا همه آدم میشوند...من میخواهم آدم شوم...

میشود بطلبی؟؟؟

یعنی یک جای خالی برای من پیدا نمیشود؟

اگر بیایم....چه ها که نمیشود...

آن وقت است که....

ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِینَ (حجر-۴۶)